134E2179.txt
134E2179 42/6
X = 237456
Y = 144022
Uit verslag Likona (geolim) geologische fietstocht langs de Ourthe met Camille Ek :
Verderop staken we een brugje over het kanaal van de Ourthe over naar het Ile Verte (of Ile de Streupas). We zagen dat de bever, een aantal jaren geleden onwettelijk ge(her)introduceerd, het hier naar zijn zin heeft. We vonden beverchips bij een boomstronk die tot reuzenpotloodstomp omgevormd was door deze vegetariër. Bij het water legde de professor uit dat keien uit een rivier niet zo veel gerold worden als keien in de zee, ze zijn dus minder afgerond en minder goed gesorteerd. Michiel vond een mooie blauwe gestreepte agaat en groenachtig glas dat veel gelijkenis vertoonde met vulkanisch glas, maar deze waren industriële resten (slak-ken of scoria). We mochten zoeken naar pyrietkwartsiet. Met onze Maaskeienkaart ervaring had dat moeten lukken, maar Marleen vond het eerste exemplaar. Professor Ek legde uit waarom het ook Revinienkwartsiet (periode uit het Cambrium) genoemd wordt. (Zie ook http://www.natuurtijdschriften.nl/document/349667 artikel uit Grondboor en hamer. De herkomstgebieden van Maasgesteenten.) We zagen en roken onderweg (gevlekte) aronskelk en daslook, beide typisch voor streken waar kalk in de bodem zit. De professor wees ons op de bruini-ge rotsen aan de overkant. Het betrof steil hellende lagen van Famen-niaanzandsteen (jongste periode uit het boven-Devoon) (in het Frans: grès du Famennien, grès de lOurthe of psammite du Condroz (een psammiet is een zandsteen met veel mica). (Zie ook Atlas p 189). Bij het verlaten van het eiland werd onze aandacht gevestigd op de typi-sche stijl van het sluizenwachtershuis en de straatnaam St-Paul de Sinçay, die niet naar een heilige maar naar de eerste directeur van de zinkmijn verwees.
Monsters lithotheek : pseudo-obsediaan en pseudo-agaat.
