017E0225.TXT
Turnhout S.120
PL.TURNHOUT 17E Aardkundige Dienst
M.GULINCK van België
225 (V) Coupe résumée des terrains postpaléozoiques au sondage
de Turnhout.
(extrait Bull.Soc. Belge de Geol, Bruxelles 1954 T 63
fasc. 2/1/014/094.
Voir le dossier spécial du sondage pour tous les
renseignements de détail concernant la coupe
géologique, et les résultats des essais particuliers
(carottage électrique, thermométrie, essais hydrologiques..).
Coupe résumée
des terrains postpaléozoiques au sondage de Turnhout(*)
par M. GULINCK.
Le sondage de Turnhout, entamé en juillet 1952,
actuellement encore en cours d'exécution, porte le no
120 dans la liste des sondages profonds de Campine,
dressée par l'Administration des Mines.
Son emplacement (Grand'Place de Turnhout) est fixé par
les coordonnées suivantes (Bonne, 1950) : longitude.
190 605,44, latitude 222 922,70.
Le terrain naturel est situé à la cote +26,50,
l'orifice du sondage à +29,20.
Ce sondage a été fait à l'injection jusqu'à 649 m de
profondeur, mais des fragments de carotte ont été pris
à 320, 400, 481, 667 et 623 m.
A partir de 649 m le carottage à été maintenu de façon
continue.
Une étude complète de ce sondage devant faire l'objet
d'un travail ultérieur, nous nous bornerons ici à
donner les principales conclusions d'ordre
stratigraphique relatives aux formations
postpaléozoïques, sans entrer dans le détail des
caractères lithologiques et paléontologiques (1).
Pléistocène (Amstélien).
L'Amstélien, formé de sables gris avec intercalations
argileuses, atteint environ 22 m d'épaisseur, ce qui en
situe la base vers la cote +4.
Pliocène-micogène.
Des sables finement pailletés, gris, glauconifères, que
l'on peut rapporter au Scaldisien, existent entre 22 et
41 m.
Ils renferment à la base un niveau fossilifère, dont le
sondage n'a ramené que des débris indéterminables.
(*) Texte remis au Secrétariat le 2 octobre 1954.
(1) Il nous est agréable de pouvoir remercier ici M. Camerman
qui à notre demande, a bien voulu effectuer le dosage
calcimétrique de plusieurs échantillons de craie provenant
de ce sondage.
De 41 m (-12) à 188m (-162), le sondage a ramené des
sables très glauconifères, généralement grossiers, avec
une zone intermédiaire (entre -39 et -84) moins glauconifère.
Le sondeur signale la présence de niveaux durs vers
-122 et -154. Leur nature n'a pu être reconnue. Il
s'agit peut-être de concrétions phosphatées
(vivianite-ossements?).
La base de ces formations sableuses glauconifères est
marquée par un niveau très grossier, dans lequel se
rencontrent de gros grains de glauconie, de petites
concrétions phosphatées, des fragments de lignite
taraudés, plusieurs débris noircis de poissons, des
lingules, mollusques, cirripèdes, scaphopodes peu
déterminables, mais à caractère nettement néogène.
Cet ensemble de sables glauconifères, qui atteint une
épaisseur totale d'environ 147 m, représente
vraisemblablement les étages diestien et anversien
(Miocène) sans qu'il soit possible de fixer la limite
entre ces deux étages. Il n'est pas exclu que le
Diestien ait raviné une partie important de l'Anversien
ainsi que cela a été constaté en d'autres endroits de
la Campine.
Au sujet de l'étage boldérien, aucun témoin
identifiable n'a pu être recueilli.
Les sables argileux qui semblent exister entre -162 et
-169 pourraient en effet correspondre à la zone plus ou
moins sableuse qui couronne parfois l'argile de Boom.
OLIGOCENE.
Rien n'indique la présence de formations d'âge chattien.
La position de l'Oligocène n'est d'ailleurs fixée avec
certitude qu'à la profondeur de 195 m (-169), à
laquelle débute l'argile rupélienne.
Cette argile se présente sous son facies habituel bien
connu, qu'il est donc inutile de détailler ici.
Elle passe vers le bas, à partir de -300, à des sables
fins grisâtres se développant au moins jusqu'à -320.
A cette cote, le sondeur signale un niveau dur non
identifiable, correspondant peut-être au gravier de
base du Rupélien?
Si cette hypothèse est valable, les deux assises du
Rupélien (R2c-RI) atteindraient respectivement environ
130 et 20 m d'épaisseur.
Nous rangeons dans le Tongrien des sables fins verts,
avec intercalations d'argile, situés entre -320 et
-345 m et dont la base semble être marquée par un petit gravillon
de quartz (à moins que celui-ci ne corresponde à des
rechutes]).
Parmi les rares débris de fossiles accompagnant ces
sables, nous avons cru reconnaitre des fragments de
Gastropodes.
EOCENE.
Le Bartonien est vraisemblablement représenté par une
argile gris verdâtre plus ou moins sableuse, que l'on
peut approximativement délimiter entre les profondeurs
371 et 380.
Cet étage est cependant lithologiquement très mal
définissable, car la nature exacte des couches
traversées entre 346 m et 380 m reste problématique.
Le Lédien est mieux caractérisé, grâce à l'abondance
de Nummulites variolarius que l'on recueille mélangés
à quelques exemplaires de Nummulites wemmelensis, et à
la présence de trois bancs gréseux, dont la position a
été exactement repérée par le sondeur.
Le niveau graveleux de base, renfermant à profusion
Nummulites laevigatus var. scabra silicifiée et roulée,
peut être situé à 397 (-371). Cet étage lédien aurait
une épaisseur d'environ 17 m.
Il repose sur un ensemble de sable fin vert
glauconifère, calcareux (un échantillon carotté
recueilli à 399, 33), de sable argileux vert avec
intercalations d'argile verte compacte, de grès
siliceux (grès lustrés) et de tuffeaux clairs plus ou
moins cohérents. On y reconnait aisément les facies
bruxellien glauconifère et panisélien, sans pouvoir
délimiter ceux-ci.
Nous n'avons pas pu constater la présence éventuelle de
Nummulites laevigatus "in situ" que l'on a rencontré
dans le facies bruxellien équivalent au sondage de
Woensdrecht.
Vers 444 m apparaît une argile plastique correspondant
vraisemblablement au niveau P1m de la carte géologique,
limitant le "Panisélien". Le complexe bruxellien-panisélien
atteindrait donc 47 m d'épaisseur.
L'Yprésien ss. apparaît vers 445 m, avec des sables
fins glauconifères, renfermant des lits d'argile grise
dure, et Nummulites planulatus (petite forme) très
abondant. Ce facies sableux (Yd de la carte géologique)
existe encore à 481 m (échantillon carotté) et renferme
des bancs gréseux durs (vers 496 m).
Le facies argileux Yc se développe à partir d'environ
506 m, renferme des niveaux à concrétions phosphatées
et semble devenir localement un peu sableux.
La base de l'Yprésien n'a pu être fixée, car les boues
recueillies montrent une transition graduelle à une
argile brunâtre renfermant des noyaux de résine noire
dure, qui appartient vraisemblablement au Landénien
supérieur.
En première approximation, la limite entre Yprésien et
Landénien peut être placée vers 550 m (-521), ce qui
donne environ 105 m à l'épaisseur de l'Yprésien. Le
Landénien inférieur, à facies marin, a été reconnu à
partir de 612 m.
Un échantillon carotté prélevé à 623 m montrait un
sable gris verdâtre clair, fin, calcareux, un peu
argileux.
Plus bas, on passe à un tuffeau argileux finement
micacé, peu cohérent. C'est en fait une argile marneuse
dure. Le facies tuffacé siliceux à spicules de la
Hesbaye n'apparaît guère ici.
Vers 650 m, les carottes montraient un faisceau de
fines cassures avec inclinaison de 60 , renfermant de
fines mouchetures et petits tétraèdres de sphalérite.
Le facies heersien débute vers 685 m avec les marnes
blanches crayeuses à Cyprina Morrisi. Celles-ci passent
vers 697 m à une argile sableuse calcarifère gris
verdâtre.
La base est formée par une marne grise vermiculée
reposant sur une mince bande (0,20) de sable argileux
très glauconifère située vers 703 m.
Les épaisseurs respectives du Landénien s.s. et de
l'Heersien peuvent être fixées à 135 m et 18 m.
CRETACE.
Maestrichtien.
Sous cette bande glauconifère apparaït immédiatement le
tuffeau maestrichtien typique renfermant vers le sommet
de minces intercalations d'une argile noire bitumineuse
et marcassiteuse.
Le tuffeau tendre alterne avec des bancs de calcaire
cristallin dur et, à partir d'environ 710 m, avec des
silex gris clair.
Ces bancs durs sont très rapprochés. Leur position a pu
être exactement repérée par le sondeur.
Ce tuffeau renferme, à partir de 734 m, des petits
grains de glauconie et de phosphate. On y trouve de
minces filets noirâtres (bitumineux?).
Les fossiles observés appartiennent à la faune bien
connue : Thecidea papillata, Neithea quinquecostata,
Rhynchonella plicatilis, Ostrea vesicularis, etc.
Signalons en particulier la présence d'un banc de silex
blanc avec accumulation d'oursins (Cassidulus
lapiscancri).
Un banc dur, formé par un calcaire gris clair, à grain
relativement fin, percé de tubulations, a été
rencontré vers 766 m.
Nous y plaçons la base de l'étage maestrichtien.
Au-dessus du banc dur, le tuffeau renferme une mince
couche grossière glauconifère, avec nombreuses
coquilles brisées, tubulations et scalénoèdres de
calcite secondaire.
Sénonien.
La partie supérieure de l'étage sénonien (s. légende
stratigraphique) est formée par une craie jaunâtre
grossière fort semblable au tuffeau maastrichtien et
renfermant également des bancs de calcaires durs et
de silex gris bleuâtre à cassure mate.
Cette craie renferme, par contre, de nombreux filets
noirs bitumineux plus ou moins régulièrement disposés
et de grosses tubulations imparfaitement silicifiées.
Vers 790 m apparaît une craie grise glauconifère et
sableuse percée de nombreuses tubulations, renfermant
de petits noyaux de silex gris, avec Thecidea
papillata, Terebratula carnea, Ostrea vesicularis,
Belemnitella mucronata très abondants, des débris de
lignite pyritisé.
Cette craie glauconifère passe, apparemment sans
discontinuité brusque, à une craie sableuse, dure,
d'aspect gréseux, faiblement glauconifère.
Celle-ci titre en moyenne 55% de CaCO3. On y rencontre
de grosses tubulations noueuses plus claires, parfois
imparfaitement silicifiées. La faune est surtout
représentée par Terebratula carnea, Ostrea vesicularis,
Belemnitella mucronata, Camptonectes cinctus, de débris
de poissons (Terebella Levisiensis), etc., des débris
d'Inocérames, des Coralliaires.
La teneur en calcaire croit vers le bas (max. 85%) et
le sédiment prend l'aspect d'une craie grumeleuse,
avec nombreux joints noirâtres avec empreintes
alguiformes. En section transversale, ces joints (de
nature argilo-bitumineuse?) produisent une structure
marbrée très typique.
Entre 888 m et 892 m existent deux niveaux durcis
glauconifères, le premier étant accompagné d'un joint
stylolithique très accusé.
On retrouve ensuite une craie sablo-marneuse (58%
CaCO3) grise, dans laquelle on rencontre des pistes
étalées en éventail (Spirophyton?).
Un banc dur très marqué, avec perforations remplies de
concrétions phosphatées, que l'on retrouve remaniées
plus haut dans la craie marneuse sus-jacente, a été
recoupé à 932 m.
Il forme le sommet d'une craie blanche fine, fortement
diaclasée et traversée par de nombreux joints
noirâtres à allure stylolithique (97% CaCO3). Ces
joints deviennent plus rapprochés et plus épais vers le
bas. On y trouve de nombreuses empreintes alguiformes
indéterminables. Cette craie renferme Magas pumilus,
Belemnitella mucronata, des Echinides, des Spongiaires,
etc. Vers 950 m la craie devient plus grise, se
charge de glauconie et passe à un tuffeau crayeux très
dur, avec nombreuses vermiculations, riche en
Foraminifères, Spongiaires, débris de Poissons,
Belemnites, Inocérames, Gastropodes pyritisés, etc.
A 986 m la roche devient homogène : c'est une marne
grise très dure avec empreintes de fossiles pyritisés,
foraminifères.
Nous y avons rencontré un seul exemplaire douteux de
Goniotheutis quadratus.
Aucune carotte n'a pu être ramenée entre 990,63 m et
1.007,70 m de sorte que l'on ignore la nature exacte
des terrains en contact avec le houiller. Le sommet
de celui-ci peut être approximativement fixé à 1.001 m
de profondeur. Il semble néanmoins probable, d'après
les observations du sondeur, que la marne grise se
poursuit jusqu'à la base du Crétacé.
CONCLUSIONS GENERALES.
1. En ce qui concerne les terrains tertiaires, le sondage de
Turnhout n'a pu donner que des renseignements très
imparfaits.
La comparaison avec le sondage de Woensdrecht (3),
entièrement carotté, permet de faire les constatations
suivantes :
a) Epaisseur sensiblement égale des formations tertiaires
(Woensdrecht : 681,50 m, Turnhout : 703 m).
b) Les dépots néogènes (Diestien-Anversien), de même que
l'argile rupélienne, sont mieux développés à Turnhout.
c) L'Eocène se présente sous des facies très semblables
dans les deux sondages, tout au moins à partir du Lédien.
On constate cependant un plus grand développement de
l'Yprésien à Woensdrecht.
2. On est mieux informé au sujet de la nature réelle des
formations crétaciques de Campine. L'étude stratigraphique
de celles-ci mérite cependant d'être reprise dans son
ensemble.
Le sondage de Woensdrecht n'a malheureusement pas fourni
une coupe suivie de ces terrains.
Le sondage de Turnhout nous permet de mettre en relief
les points suivants : le banc durci formant le sommet
de la craie blanche (équivalente de la Craie de Gulpen ou
de Nouvelles) semble bien être le prolongement de celui
qui a pu être observé en d'autres points de la Campine (1).
Il détermine donc un niveau stratigraphique important,
au sujet duquel L. Calembert (1) a encore récemment
attiré l'attention.
Par contre, nous n'avons pas retrouvé le petit niveau
graveleux qui, d'après R. Legrand (2), se trouverait
sous la craie blanche au sondage de Bourg-Léopold.
La limite de la craie blanche et de la marne grise
sous-jacente, qui forme l'équivalent de la "smectique
de Herve", n'est pas nettement tranchée.
Il est, tout au moins actuellement, plus difficile de
préciser la signification des autres bancs durs.
Celui rencontré vers 760 m représente peut-être la
limite entre le Maastrichtien s.s. et un complexe que
l'on peut rapprocher du facies de la Craie de
Kunraad (J.H.F. Umbgrove, 4).
Les bancs durs rencontrés à 888 et 892 m n'ont
peut-être qu'une signification locale.
Il est à souhaiter que l'étude de la microfaune (2)
puisse nous apporter de plus amples informations au
sujet de la position stratigraphique de ces diverses
formations.
(1) Nous avons retrouvé le même banc durci au sondage
122 de Webbekom, près de Diest.
(2) A cette fin, des échantillons du sondage ont été
confiés à M. Calembert, qui a entrepris une étude
approfondie du Crétacé de la Campine.
BIBLIOGRAPHIE.
1. L. CALEMBERT, Sur l'extension régionale d'un hard-ground
et d'une lacune stratigraphique dans le Crétacé supérieur
du Nord-Est de la Belgique (Bull.Cl.Sc. Acad. roy. Belgique,
5e série, t.XXXXIX, 1953, p. 724).
2. R. LEGRAND et R. TAVERNIER, Les morts-terrains au sondage
du Camp de Bourg-Léopold (Bull. Soc. belge de Géol. t. LIX,
1950, p. 17).
3. F. HALET, VAN WATERSCHOOT VAN DER GRACHT et D. TESCH,
Le sondage de Woensdrecht (Ibid., t.XXVII, 1913, p. 169).
4. J.H.F. UMBGROVE, Bijdrage tot de kennis der Stratigraphie,
Tektoniek en Petrographie van het Senoon in Zuid-Limburg
(Leidse geologische Mededelingen, Deel I, Afl. 2, 1926,
blz. 255).
LISTE DES BRACHIOPODES RECOLTES A TURNHOUT, déterminés
par R. LEGRAND, revus par G. DELEPINE (octobre 1955).
Profondeur.
V3b 2187 m 70 Productus hemisphericus SOWERBY - (lumachelle à...)
V3b 2188 m 50 Productus (Gigantella) latissimus SOW.
V3a 2236 m Posidonomya becheri BRONN.
V3a 2237 m Schizophoria resupinata var. gigantea DEMANET.
Productus (Linoproductus) corrugatus MAC COY.
V3a 2247 m Productus (Echinochonchus) defensus (THOMAS).
V3a 2261 m Productus (Dictyoclostus) sulcatus SOWERBY.
V3a 2360 m Productus Linoproductus undatus DEFRANCE.
V3a 2370 m Chonetes (Davisiella) comoides SOWERBY.
-------------------------------------------------------------------
PL.TURNHOUT 17E Aardkundige Dienst
M.GULINCK van België
BORING UITGEVOERD TE TURNHOUT - BIJ DE ZWEMKOM
DOOR DE N.V. SMET EN N.V. FORAKY
Aanvang der werken : juli 1952
Peil van het boorgat : +29.19
BESCHRIJVING DER "DEKTERREINEN"
I. Met Spoelboring tot 648,7
Diepte Bewaarde Monsters
0-40m Hoofdzakelijk grijsachtig zand met enkele
kleilagen - (volgens boormeester) Geen monsters
41* Grof grijsachtig zand glauconiethoudend,
talrijke kleine schelpbrokjes- foraminiferen 41m
42* Bruingroen - grof glauconietrijk zand - talrijke
schelpbrokjes - lignietkorrels (doorgespoeld?) 42
43- 49 Idem 49
50 Groen, zeer grof zand en schelpengruis (schelpen
met soms groene patine) - 1 marcassietconcretie 50
51 51
52-68 Groen grof glauconietrijk zand - meegespoelde
schelpengruis verminderd vanaf 55 m 62- 65
69-71 Groengrijsachtig zand - minder glauconiet 69
72-85 + Grof grijsachtig zand - weinig glauconiethoudend 76- 80- 84
86-91 Groen 1/2 grof glauconiethoudend met grof
grijsachtig zand 91
92-113 Grof tot zeer grof, grijsachtig, weinig
glauconiethoudend zand 95-105-110
114-117 Grof, groenachtig glauconiethoudend zand 114
118-125 Tamelijk weinig glauconiethoudend grof zand 124
126-128 Meer glauconiethoudend
129-140 Heterogeen glauconiet zand-enkele grove korrels
Tussen 128-130 : "Losse steen in zand" (volgens
boorverslag 130-135
141-165 Grof groen glauconietrijk zand 144-155-160
166-170 Zeer grof id. 166
171-178 Grof glauconietrijk zand 177
179-180 Zeer grof glauconietrijk zand met fijn schelpengruis 180
Tijdens het naboren heeft de boormeester vermeld
tussen 180-180,15 "Steenlaag in zand"
181-185 Zeer grof glauconiet zand - tot grindachtig met
schelpgruis 185
186-192 Idem 1viswervel- stukjes ligniet gebroken schelpen
(Venus multilam -Dentalium-Ditrupa Cirripeden) -
De boormeester vermeld een grindachtige laag tussen
187 en 188 m 190
193-195 Groenachtig zand met Klei en Schelpengruis 195
196-206 Grijze klei met zand (doorgespoeld) 197
207 Grijze klei - lignietbrokjes
208 Grijze klei met veel schelpengruis (Dentalium-
verschillende Pectensoorten - Lingullen 7 - sommige
schelpen zijn gerold ? enkele lignietbrokjes
zandsteenachtige, glauconiethoud, concreties -
grof Kwarts - stukjes beenderen (vermoedelijk
afkomstig uit een hoger niveau (190 m) 208
209-230 Grijze klei - schelpengruis - grof kwarts - ligniet
door paalworm doorboord - soms gepyritiseerd 215
Talrijke foraminiferen Textularin, Rotalin, 218
Glaudulina, Nodosaria, - zeer kleine gastropoden 226
231-236 Grijze klei - soms nog enkele lignietbrokjes
pyrietconcreties - foraminiseren 244-260-271-
280-295-305
Volgens de boormeester :
zeer harde Kleilaag tussen 227,50 - 237
Afwisselend hard en zachte kleilagen tussen 254-269
307-320 Grijze klei met talrijke marcassietconcreties
brokjes septaria - schelpengruis - (Pecten sp.) 307-314
Volgens de putboorder : septaria tussen 307-307,12
vanaf 307,12 betrekkelijk zachte klei
Gekernd op 320 m (lengte van de kern ~15cm)
----------------
Grijze zandhoudend klei, fijn glimmerhoudend- Talrijke
nestjes grijze vaste klei en glauconiethoudend zand -
marcassiet concreties - gang sporen 320
320-330 Sterk zandhoudende klei - marcassiet concreties -
brokjes Septaria 330
331-340 Meer zanding - fijn glimmerhoudend 334
341-365 Fijn grijs, kleihoudend zand 355-365
Volgens de boormeester : zand van 343,70 - 345,50
"Steen" 345,50 - 345,77
Harde leem 345,77 - 364
zand 364 - 370,60
Harde leem 370,60 - 384
(van die "steen" laag werd geen duidelijk spoor
gevonden in het spoelmateriaal)
366-371 Fijn kleihoudend zand 370
372-374 Fijn groengrijsachtig zand - glauconiethoudend
wat grof schelpengruis (een stuk Cevithium ?) 372
375-385 Heterogeen grijsachtig zand - schelpengruis -
enkele nummulieten (o.m.N. varidarium) die
uit een vergruisde zandsteen komen - brokjes
glauconiethoudend kalkzandsteen vanaf 383m 382
386-395 Idem 386-390-395
396-398 Idem - met grof Kwarts -1 gerold groenachtige
N. laevigatus (van Scabra) 398
399 Groen zand met veel grof Kwarts - Numulieten
varial Pecten Sp, talrijke Ditrupa's, echiniden 399
Gekernd van 399,33 - 399,53
---------------------------
Bleek groengrijs, fijn; licht glauconiethoudend,
kalkrijk zand- onduidelijke gelaagdheid -
kleine nummulieten.
Korrelgrootte: >0,211 0,152 0,104 0,076 <0,076
3,80% 22,00% 31,50% 12,60% 30,10%
De spoeling van het boorgat op 400 m heeft volgende
vergruisde elementen meegebracht,
- groengrijze zandstenen, onregelmatig kalkhoudend
- glauconiethoudend kalkzandsteen met N. variolarius
- Num. laevigatus van Scalva - duidelijk gerold -
met glauconiet doordringend gedeeltelijke verkiezeld -
zeer talrijk
- enkele gewone N; laevigatus -
- Grof Kwarts, gerolde calciet, - Kleine gerold vistanden
401-403 Grijs groen, fijn zand - stukjes zandsteen
grof Kwarts, Ditrupa, N.varid., Ostrea,
pyriettulaties, enkele bleek groenachtige
mergelbrokken 401
404-427 Bleek groengrijs zand - zandsteengruis - Nummulieten
(Heberti - laevigatus) 404-410-420
Tussen 384 en 428 m.
werden, volgens de boormeester, verschillende harde
banken aangetroffen.
384 - 384,38 (0,38)
393,71 - 393,91 (0,20)
395,37 - 395,78 (0,40)
398,83 - 399,07 (0,24)
399,07 - 399,33 (0,26)
401,04 - 402,20 (0,16)
402,45 - 403,47 (1,02)
404,61 - 404,79 (0,18)
405,24 - 405,34 (0,10)
406,25 - 410,00 (0,75)
412,55 - 413,15 (0,60)
414,30 - 414,80 (0,50)
415,60 - 415,80 (0,20)
416,50 - 416,80 (0,30)
417,82 - 418,42 (0,60)
419,44 - 419,62 (0,18)
420,95 - 421,33 (0,38)
423,41 - 423,61 (0,20)
424,57 - 424,75 (0,18)
428-433 Groen, glauconiethoudend fijn zand - (kleihoudend)
vergruisde zandstenen 428
434-441 Groenachtig, meer kleiig zand : vergruisde
glauconiethoudende, kiezelzandstenen (weinig
kalkhoudend) - een kleine vistand 434
442-450 Idem, met num.planulatus (zeer talrijk) 445
451-455 Groen, fijn zandige klei - N.planul.Ostrea 455
456-480 Groenachtige, vaste, schilferachtige klei met fijn
zand - nummulieten, schelpgruis 460-465-475
Volgens de boormeester "losse stenen" tussen 480-481,37
Gekernd op 481.37
-----------------
zeer fijn, groen, glauconiethoudend zand ; fijn
glimmerhoudend - kalkhoudend zeer fijn gelaagd met
dunne kleilaagjes (Typische Yd facies)
481-505 Klei met zeer fijn zand 485-495-505
506-510 Groenachtig, glauconietrijke zandsteen met talrijke
nummulieten planulatus (veel kleine vormen) -
pyrietconcreties- enkele gebroken schelpen (Pect.
cornueum, Ostrea, Ditrupa)
Brokken groene schilferachtige klei - fosfaatconcretie 506
(N.B. Volgens de boormeester "harde steenlaag" tussen
496.10-496.40
511-550 Groenachtige harde klei met fijn zand, vergruisde
zandsteen 515
520-530-540
550
550-557 Geen behoorlijke spoelmonsters - enkele brokstukken
van een harde, zwarte barsachtige stof 555
Gekernd op 557,01
-----------------
Bruingrijsachtige zeer vaste klei, silthoudend -
Bevat een knolvormig stuk zwarte, harde, harsachtige
stof.
Daarin werden microscopische plantenstructuren
waargenomen (cf. slijjaaptje.
558-612 Grijze klei
612-623 Grijsgroen, mergelig zand met kleine pyrietconcreties 615
Gekernd 623,00-623,15
---------------------
Bleek grijs-groenachtig, fijn mergelig, silteus zand -
verhard bij na drogen - glimmers en glauconiethoudend.
Enkele zeer dunne kleiige intercalaties - onduidelijke
gelaagdheid.
624-648 Zelfde, vergruisde gesteenten, spicula's 625-635-645-
648
Doorlopend gekernd vanaf 648,73 met dubbele kernbuis D 230
----------------------------------------------------------
648,73-633,73-500/3,61 (72%) in stukken van 0,08 tot
0,61 lang groengrijsachtige verharde, kleihoudend silt.
Kalk en glimmerhoudend
Zeer fijne maar onregelmatige gelaagdheid ("gevlochten
structuur") -
Regelen Plaatselijk uiterst fijne maar zwak ontwikkelde
"slump" figuren.
Talrijke lensjes donkere harde klei naast dunne
intercalaties van zeer fijn gelaagd mergelige silt. -
Kleine pyrietdraadjes - nesten van gepyritiseerde
spicula's meestal in silteuse tussenlaagjes -
Blauwgrijs pyrietische afdrukken. -
op 0,50 een fosfaatachtige knol (649,10)
op 1.20 een bundel zeer fijne breukjes met i = 60 (650)
op 1,42 zeer onregelmatige gelaagdheid gebioturbeerd -
enkele diaklasen met enkele goed gevormde, installetjes
van zinkblende (650,20)
op 1.82 meer zandig (651).
Andere monsters : 648,80-649,20-652-653,50
6-657,73 = 4.00 (0,80) 20% stukken van 0,08 - 0,20
zelfde gesteente - nestjes kleine witachtige
vermiculaties (655) (656)
verschillende stukken sterk gestoord en verkneed door
het boven.
-662,43 = 4.700 (0,00)
-667,89 = 5,46 (0,59) 11%
Donker, grijsgroenachtige harde en homogene klei -
Talrijke kleine ronde kalkvlekjes meestal volgens de
gelaagdheid verspreid. - Pyrietdraadjes - Foraminiferen
(663) op 0,57 een harde, pyrietrijke zandsteenachtige
concretie (gepyritiseerde spicula's (667)
-672,39 = 4,50/0.53 12%
Donkergrijze, zeer harde silteuse kleisteen -
glimmerhoudend - Talrijke intercalaties van fijne
kalkrijke silteuse lensjes - Meestal "Gevlochten
structuur" (668,00)- Verder minder silteus, talrijke
pyrietdraadjes (668,50)
-682,98 = 10,60/ 0.15 1,5%
Grijsgroenachtige silteuse klei - Sterk verknede
kernen (Volgens de boormeester zou dit gesteente heel
moeilijk te boren zijn ("'t is gelijk gummi")
-687,98 : 5,00/ 4.51 90%
Stukken van 0,10 tot 0,80 lengte witachtige, zeer harde
mengel - Uiterlijke homogeen, maar met talrijke kleine
ronde of levensvormige "vermiculaties" of soms kleine,
donkere Klei lensjes - Plaatselijk tamelijk veel
glauconietkorrels (683) op 0,55 iets grijzer en harde
niet talrijke pyrietdraadjes
-(683,50 - 684) Het gesteente is sterk gebroken
(verlies van dikspoeling).
Op 1.60 nog grijzer, meer zandhoudende zones (685)
op 2,30 minder silteus (686) m op 2.90 meer silteus. -
licht glauconiethoudend = op 3.20 Kernen - Talrijke
gepyrietiseerde plantenresten (687) op 3,50 silteus en
glauconiethoudend met talrijk pyrietdraadjes - op 3,70
bleekgrijze silteuse en glauconiethoudend -
gepyritiseerd plantenresten en afdrukken van
Cyprina Morrisi - Kleine verspreide pyrietkristalletjes
Talrijke donkergrijze tubulaties en vermiculaties die
aan het gesteente een uiterst fijn conglemeraatachtig
uitzicht geven (687,40) op 4.03 grijze maar minder
silteus - talrijke kleine tubulaties en witte
vermiculaties - pyrietdraadjes (687,60) op 4.16 id.
met silteus intercalaties.
-692,96 = 4,98 /2.82 57%
stukken van 0,20 tot 0,59 m harde grijze, licht
silthoudend mergel met witte vermiculaties -
gepyritiseerde planten resten (a) = (688)
op 0,20 iets weker en silteus - minder tubulaties (b)
op 0,50 kleine onregelmatige zandige lensjes f
op 0,82 bleke mergel met witte vermiculaties (d)
op 1,18 donkerder, korrelige breuk, onregelmatig
zandhoudend (f) (690)
- 2,38 regelmatig gelaagd met goede splijtbaarheid
- 1,80 min of meer zandig - plantenresten (h)
- 2,00 visresten (1) (692)
op 2,50 kern sterk gebroken.
- 6?? = 444/4.64 stukken van 0,12 tot 0,96 lengte.
Bleekgrijze soms wat fijn glauconiethoudende harde
mergel (a) = 693
op 0,20 homogene - witte vermiculaties - plantenresten
(b)= 693,50
op 0,74 enkele dunne glauconiethoudende zones
- 1.70 grijze, silthoudende, met glauconiet gespikkeld
mergel-1 ronde marcassiet concretie (e) = 694
op,2.05 onregelmatig silteus- met talrijke witte
vermiculaties
- 2,72 donkerder - dunne bleke zones (f1,f2) = 695
- 3,54 verweekte + zandrijke mergel (g) = 696 sterk
verkneed vanaf 3,78
De stukken hebben een conglomeraatachtige voorkomen.
-703,13 = 5,71/1,48 stukken van 0,05 tot 0,65
- Brokken bleekgrijze harde mergel met smalle,
lensvormige tubulatie (a)
van 0,05 tot 0,70 sterk verknede kern "pseudo
conglomeraatachtig voorkomen (b) (698)
Het gesteente bestaat vermoedelijk uit een complex
van silteus zand en lenzen hardere mergel.
Op 1,35 grijsgroenachtig vast kleiig zand -
pyrietdraadjes (e) = 700 gelijkt op monster h van
voorgaande strook
op 1,40 grijze mergel met talrijke donkergrijze, fijn
gelaagde lensjes - ??
hierop : een laagje glauconietrijk mergelig zand (2cm
dik) - verder : bleek grof kalk ("tufkrijt" met
onderaan een harde korst van 0,5 cm (monster f) =
De overgang Heersiaan - Maastrichtiaan in ‚‚nzelfde
kernstrook te zien.
703,13 - 708,13 = 5,00/1,36 22 stukken van 1 tot 17cm
Enkele brokken grijsachtige, tamelijk harde "tufkrijt"
(a) - 703,20)
Diepwater, harde bitumineum (?) klei - sterk gespleten
en vergleden soms pyriethoudend - 20 cm dik - bevat
boven en onderaan dunne kalksteenachtige tussenlaagjes
(b) = 703,40
op 0,20 harde tufkrijt - plaatselijk bruin of
grijsachtig gevlekt enkele fossielrijke zones, (talrijke
Scaphopoden (Dentalium) (c-d) = 705
Een dunne intercalatie (2cm) zwarte klei -
op 0,28 harde tufkrijt, grijsgevlekt (g) - dan minder
hard (i) = 705,5
op 0,45 een onregelmatig contact tussen een harde,
homogene tufkrijt en een grofpreuse, ide, met veel
Dentalium (1) = 706 van af 0,50 harde homogene
kalksteen met kristallijne breuk met verschillende
soms rijk aan Dentalium (k) = 707 nog grijze vlekken op
0,63 - (m) (n)
Afwisselend harde homogene kalksteen en zachtere
"tufkrijt" (n,p,r,s,w).
De zachte zones gingen echter grotendeels verloren -
meestal waargenomen als een dnne korst op de harde
kalksteen (708)
- 716,95 = 8,82 /0
Enkele brokken grijze vuurstenen
- 717,60 = 0,75 / 0
Enkele brokstukken witgrijsachtige tufkrijt - grijze
verkiezelingen met afdrukken van schelpjes (o.m.
kleine gastropoden) (717)
- 721,65 = 4,05/0
Spoelmonsters opgenomen op 716-717-718 bestaande uit
gemalen krijt met donkere glauconietkorrels (of
fosfaatkorrels?)
- 722,70 = 1,05 / 0,32 (0,16 + 0,16)
Bleekgrijze vuursteen met Korrelige nesten van zachte
tufkrijt (721,80)
Harde kalksteen met een 6 cm dikke fossielrijke zone
(Dentalium, Solarium), enkele fosfaatkorrels - bovenaan
een korstje zachte tufkrijt (722) (722,40)
722,70 - 724,81 = 2,11 (0,08 + brokstukken)
Harde grijze kalksteen, bovenaan verkiezeld-
Enkele brokstukken id. en grijze vuursteen (723,20)
724,81-733,81 = 9,00 geen stalen.
733,81 - 739,31 = 5,50 / 2,07 9 stukken 0.10 … 0.36
Bleek grijsachtige tufkrijt, soms lichtjes zwart
gelijnd - zwak glauconiet en fosfaathoudend (korreltjes
volgens bepaalde laagjes verder meestal in zones rijk
aan Dentalium (a-b-c-d-e) op 1.20 een vistandje
(odontaspis bronni L.Ag) - plaatselijk licht
kristallijn op 1,55 grijsachtige zones met golvende
zwarte lijnen op een geelachtige, harde tufkrijt
(contac een golvend vlak) (g) (Gezaagd stuk : 738)
op 1,81 zachte gesteente met op 1,91 grijzere zones
waarin fosfaatkorrel verspreid liggen.
Enkele losse brokken grijze vuursteen en verkiezelde
kalksteen.
N.B. volgens het boorverslag, komen harde banken voor tussen
708,13 - 708,40 = 0,27
709 - 709,50 = 0,50
709,50 - 709,81 = 0,11
710,96 - 711,16 = 0,20
711,24 et 712,94 (niet nader bepaald)
719,84 - 720,04 = 0,20
721,42 - 721,65 = 0,23
721,65 - 721,80 = 0,15
722,10 - 722,40 = 0,30
722,90 - 723,22 = 0,32
723,22 - 723,32 = 0,10
725,36 - 725,86 = 0,50
726,69 - 727,11 = 0,42
727,11 - 727,38 = 0,27
727,52 - 727,72 = 0,20
729,70 - 730,09 = 0,39
730,09 - 730,34 = 0,25
730,96 - 731,41 = 0,45
733,70 - 733,81 = 0,11
733,81 - 733,92 = 0,11
739,81 - 748,53 = 8,72/0.84 7 stukken 0,06 … 0,30
Bleek grijsachtige tufkrijt - licht glauconiethudend -
enkele verspreide fosfaatkorreltjes (a) - (c)
id. met onregelmatige, witte buisvormige verkiezelingen
- soms fossielhouden (Pecten,...) (d) - (e)
grijsachtige tufkrijt met onregelmatige bruinzwarte
voegen (f)
bleekgrijsachtige tufkrijt met kleine verkiezelingen (g)
Taltijke bryzo‰n - Enkele Thecides papillata - Neithen
sp. Pecten laevis, Lima sp. (745)
748,53 - 754,25 : 5,72/ enkele losse stukken
Bleekzachte tufkrijt / grofkorrelige half kristallijne
kalksteen (b)
Zeer talrijke Theoidea papillat, enkele bryozo‰n -
Neithea grijpheata Lima (Limatula) semisulata
(det. Van de Poel) (750)
grijze tamelijk harde tufkrijt met onregelmatige
buisvormige verkiezelingen
Bleek grijs tot donkergrijze vuursteen
In al de stukken, kleine fofaatkoreltjes, plaatselijk
in dunne laagjes aanger.
754,25 - 759,89 = 5,63/0,33 (verschillende stukken)
zeer bleke grofkorrelige tufkrijt, schelpenrijk
(Thecidea papillate -Ostr sp, Rhynchonella cotoplicata,
Neithen grypeata, Lima sp.)
verschillende stukken harde witachtige vuursteen (d)
met talrijke echt. o.m. Catopygys fanastratus (dat.
M. Meyer) (756 - 759)
759,89 - 765,75 = 5,86 / brokstukken
Tufkrijt met thecidea papillato - (765) - Bleke
vuurstenen.
765,75 - 768,77 = 3.02 / 0.42 0,16 + 0,26 + brokstukken
- Bleek geelachtige tamelijk zachte "tufkrijt" - Enkele
zwarte lijntjes (a) = 766 met onregelmatig contact op
een grijze harde kalksteen met talrijke holtjes
gevuld met calcietkristallen - verschillende
buitenafdrukken van schelpen, o.m. gastropoden -
talrijke kleine holle tubulaties.
In de perforaties overblijfsels van boorschelpen (?)
kleine koralen, verder stukken sponsen, glauconiet-
korrels.
- Zeer grofkorrelige zachte kalksteen met taltijke
schelpbrokjes, grof glauconiet, zeer talrijke goed
gevormde calciet scaleno‰des - Thacidea papillata en
andere schelpen (b2) dringt langs perforaties in de
onderliggende laag gevormd door een bleek grijsachtig
grofkrijt (b1) dieper worden nog hierin horizontale
buisvormige tubulaties aangetroffen, gevuld met een
geelachtig, glauconiethoudend grofkrijt.
- Enkele brokstukken van grijze vuurstenen met talrijke
holten (afgietsels van echiniden ?) (768)
- 772,21 = 3,44 / 0.83 8 stukken van 0,04 tot 0,20
witachtige vuursteen, fijnkorrelige breuk - afgietsels
van echinieden (holten met verkiezelde stekels) (a) =
769 - Bleekgrijsachtige "tufkrijt" zwart gelijnd (b) =
769,50 - grijze harde kalksteen met kleine holten
bezet met calcietkristallen (afdrukken van dentalium,
gastropoden....)
zeer gelijkend op de harde kalksteen tussen 703-708
(c) = 770 grijze harde kalksteen - duidelijk gelaagd
door de aanwezigheid van regelmatige, zwarte
stippellijnen in verticale vlakken - (f) = 771 - harde
soms grofkristallijne kalksteen met zwarte stippeltjes
volgens golvende lijnen verdeeld - een diaklaas met
calcietkristalletjes laatste stuk id., met dikke
tubulaties (1 … 2 cm o) - (h) = 773
- 775,01 = 2,80/0.90 Talrijke stukken max 0,28
Eerst losse brokstukken, grijze middelmatige harde
tufkrijt, zwart gestippeld zoals hoger - soms met
tubulaties (a) grof krijt met donkergrijze
vuursteenconcreties (b) - bleek tot donkergrijze vuursteen.
Dan goede kernen, grijze tamelijke harde kalksteen,
met zwarte streepjes.
Tubulaties - soms bruinzwart in de dikke tubulaties
bezitten soms een verkiezelde kern - grijze tamelijk
harde kalksteen met plaatvormige, verticale
vuursteenconcreties, aansluitend bij een horizontaal
liggende steenlaagje zwarte kleiige voegen - onderaan
afdrukken van echiniden "gyrolietachtige tubulaties (h) (774)
zelfde gesteente mat talrijke zwarte voegen soms in
bundels verenigd-tubulaties schuin op de gelaagdheid
(i,j) (774,50).
- zelfde gesteente met talrijke zwarte voegen soms in
bundels verenigd - tubulaties schuin op de gelaagdheid
(i,j) (774,50)
Bij die bundels vindt men glauconietkorrels - kleine
fosfaatconcreties, schelpbrokjes - Dentalium (?) Ostrea
De breukvlakken vertonen vaak een "gehakt stroo"
structuur.
- 774,14 = 2,13 /0,62 verschillende stukken en brokken
blauwgrijze vuursteen van zwartgelijnde tamelijk harde
grofkrijt (a) - in de breukvlakken soms zwarte
wiervormige afdrukken (b) - Blauwgrijze vuurstenen,
soms zeer broos met nestjes pulverachtige kiezel (e)
- 786,33 = 11,19 / geen monsters
- 789,75 = 3,42 / 015 = brokstukken
Blauwgrijze vuursteen met korrelige, doffe breuk -
nestjes pulverachtige kiezel (a) - grijs,
glauconiethoudend grofkrijt met kleine verkiezelingen
(c) (d)
- 792,24 = 2.49 / geen monsters
Tussen 742,35 en 792,24 werden harde banken tussen
volgende diepten vermeld.
742,35 - 742,52 = 0,17
742,65 - 743,03 = 0,38
743,03 - 743,58 = 0,55
744,68 - 744,80 = 0,12
745,33 - 745,83 = 0,50
755,12 - 755,74 = 0,53
756,75 - 757,29 = 0,54
759,89 - 760,20 = 0,31
765,40 - 765,75 = 0,35
769,71 - 769,86 = 0,09
771,99 - 772,21 = 0,23
776,30 - 776,51 = 0,21
779,36 - 779,49 = 0,13
781,40 - 781,66 = 0,26
782,50 - 782,68 = 0,12
790,37 - 790,57 = 0,20
791,15 - 791,25 = 0,10
791,40 - 791,49 = 0,09
791,73 - 791,52 = 0,19
791,95 - 792,24 = 0,29
792,24 - 795,24 = 3.00/0.73 = 0,17 + 0,20 + 0,36
Grijze glauconietrijke "mergel" steen (a) (c)
glauconiet meestal onregelmatig verspreid - kleine
vuurconcreties dikwijls in gekromde horizontale
tubulaties- enkele buisvormige kernen in glauconietloze
grijze mergel - plaatselijk zeer fossielrijk (795) o.m.
Thecidea papillata, Tarelratula carnea (met mooi
gevormde calcietsoaleno‰des in hun binnenruimte) -
Lima (Limatulina) cfs wintoneusun woods (det. Vande Poel).
- 801,01 = 5,77/ 5.37
grof glauconietrijke mergel - talrijke tubulaties
(verticaal, horizontaal of vertakt) (a) (796) soms
verkiezeld, soms met glauconiet (dan met een gebleekte
rand), soms met grijze mergel gevuld (b-i) op 795,30
afdrukken van Bryozo‰n (a) - op 796,50 enkele Thecidea
papillata - op 797 Belemnitella mucronata (d) - op 799,
een fossielrijke zone 20 cm dik, talrijke horizontale
liggende schelpbrokjes en geen fossielen met
calcietkristallen op bleekgrijze mergel gevuld (h)
Terebratula carnen, enkele Thecidea papillata,
Baculites sp belemnitella mucronata, Catopygus
fenestratus verder, verschillende gedeeltelijk
gepyritiseerd lignietbrokken en plantenresten (i) =
799 op 3.10 : groen grofglauconiethoudend mergel,
soms met licht gekruisde gelaagdheid - talrijke
tubulaties op dikke verticale perforaties Terebratula
carnea (j)= 800) (801)
801.01 - 807.90 = 6,89/1.69 in 6 stukken (< 0,52)
glauconietmergel - enkele bruine voegen - tubulaties
weinige verkiezelingen - 1 kleine ammeniet (a)= 802)
op 0.52 afdrukken van sponsachtige lichamen (b = 803)
- op 1.00 Terebratula carnea, vertakte tubulaties,
soms licht verkiezeld (d) = 804 op 1.50 zeer talrijke
kleine, bleke tubulaties, verticaal geboord, naast
brede horizontale, bruine tubulaties (f> = 807.
- 811.70 = 3.80 geen monsters
- 815,89 = 3.99/4.55 (terugwinst van 0.56 - herboorde kop)
glauconietmergel, bovenaan beter gediffercutieerd
(glauconietrijke zones tussen glauconietarme mergel met
glauconietrijke tubulaties) - enkele bruine fosfaat (?)
nestjes - enkele schelpbrokken - (810)
Fossielrijke zone : Ostrea vesicularis, Terebratula
carnea, Belemnitelle mucronata (810,50) - op 0.56 id.
met resten van vissen of kreeftdieren - Terebella
lewisiensis) op 0.89 harde grijze mergels veel minder
glauconiethoudend - enkele dikke glauconiettubulaties
met dunne bruine tubulaties zijn maar zwak en onregelmatig
gelaagd - Balemnitella mucronata - Ostrea (Pyenodonta)
vesicularis, Terebella lewisiensis-Chlanmys Spurius
(det. Van De Poel) - Syncyclonema (det. Van De Poel)
(f,g) (813)- op 2.92 harde homogene mergel, fossielhoudend
(h 814,50) op 3.55 donkerder fijn gelaagd met talrijke dikke
horizontale knobbelige tubulaties met bruingroenachtig huidje,
maar gevuld met een bleek, grof krijtachtige mergel (k,815,80)
815,89 - 820,00 = 4.11/3.59 in 7 stroken
Hardere grijze, zandrijke mergel, licht glauconiethoudend -
fijn maar onregelmatig gelaagd - horizontale tubulatie
(Terebella lew) verschillende lensvormige intercalaties van
bleke krijtachtige mergel (meestal als opvulling van tubulatie
op verteerde schelpen waarvan slechts een groenbruine, weke
korst overblijft).
Talrijke maar vaak gebroken schelpen (Pecten, Exogyra,.....
(a - 816). op 0.70 talrijke echiniden (b,816,80) opgevuld met
grofkrijt - witachtige, vertakte sponsvormige lichamen -
groenbruine wiervormige afdrukken & bolvormige
pyrietconcreties Ostrea,... (b)
op 0.80 grijze mergelige zandsteen (?) rijker aan glauconiet,
weinig gelaagd, weinige schelpen (bleke krijtachtige kernen)
(c) = 817)
op 1.08 knobbelige horizontale tubulaties (d) = 817,30)
op 2.12 schelpenrijk : Chlamys spurius (det. Van de Poel) -
Exogyra sp., Belemnitella mucronata, Edinocorus (?)
Pecten (acquipecten) pulchellas - Pteria (Psendopteria)
cocruleseens (det. Van De Poel)
Brede tubulaties met soort tussenschoten mat calcier
of bleke mergel gevuld (f, 818) -
op 2.83 bijna geen Pectinidae maar verschillende grote
Pycnodota vesicularis
1 Belem mucronata - sponsachtige buisvormige lichamen (g) (819)
820,00 - 823,45 = 3.45/1.12
grijze harde zandige mergel - enkele zwarte lijnen -
nestjes of intercalaties van witachtige mergel
(opvulling van tubulaties) weinige schelpen (Pecten sp.)
(823)
- 830,00 = 6,55/0 geen monsters (kroon vastgeraakt)
- 831,80 : 1,80/ 1.82
zelfde gesteente - op 1.40 talrijke bruine tubulaties -
kleine gastropoden met een bleekbruingeelachtige stof
(fosfaat ?) opgevuld - Belemnitella - Terebratula carnea -
Sponsen (831)
- 833,20 = 1.40/1.58.
Grijze zwartgelijnde harde mergel met + dikke
tubulaties van witgrijsachtige krijt - min of meer
gestoorde gelaagdheid (832,30) onderaan schelpenrijk
(Syncyclonmanilssoni (det. Van de Poel) (833)
- 835,05 = 1.85/1.28
Id. Tamelijk veel Terbratula carnea - 1 klein stukje
zwarte schalie ; - bruin visresten : - knobbelige
horizontale tubulaties (834 - 835)
- 836,95 = 1.90/1.80
id. op 1,50 talrijke groenzwarte lijnen - Syncyclonema -
Pyeusdonta vesicularis (836)
- 838,20 = 1.25/1.72
Grijze, fijn zwart gelijnde harde mergel met tubulaties
van wit krijt- Scaphopoden - stakels van echiniden -837
op 1.00 wiervormige, zwarte, gepyritiseerde (?) afdrukken,
tamelijk donkere mergel, steeds met lensvormige structuur
Belemnitella mucronata met korstvormige organismen
(bryzo‰n ?) Pycnodonta vesicularis.
Lima granulata (det. van De Poel)
1 grote scaphopode - kleine gastropoden met fosfaat (?)
houdende mergel opgevuld (838)
838,20 - 839,55 = 1,35/1.00 = 0.42 + 0.28 + 0.30 +
stukken, grijze, glauconiethoudende mergel, meer
krijtachtig dan boven - vrij homogeen zwakke
onregelmatige gelaagdheid - lenzen witachtig grofkrijt
meestal als opvulling van schelpen of tubulaties.
Terebratula sp. - Belamnitella mucronata -
Scaphopoden, koralen... (b) = 839
op 0.50 meer heterogeen (intercalaties witachtige krijt
worden belangrijker/ aan de basis kleine zwarte
vuursteenconcreties met calcietcoden.
- 845,17 = 5,92/4.50 11 stukken
Id. knobbelige tubulaties, gedeeltelijk verkiezeld -
talrijke kruipsporen van op 1.10 grijze harde
zandhoudende mergel zoals voorheen op 2.80 Belamnitella
sp., Lima hopesi, Pycnodonta vesic., sponsachtige
lichamen, horizontaal liggend (844) (h)
- 850,02 = 4.85/4.60
Harde, tam. homogene mergel (a) = 845 knobbelige
tubulaties, soms licht verkiezeld (c) - op 2,70 minder
tubulaties - op 3.43 iets zachter, afdrukken van
sponsachtige lichamen (f) = 850
850,02 - 854,72 = 4,70/4.65
min of meer Harde bleekgrijze, krijtachtige mergel -
licht glauconiethoudend - soms met verkiezelde
tubulaties (zeer talrijk op 0.50/ - gaat naar een wit
en grijs, sterk "gemarbreerde grofkorrelige krijt (c)
(851,50)
Talrijke bryozo‰n, Belemnieten, Pecten pylchallas
Syncyclomena nilssoni (852)
op 1.70 witachtige afdrukken van sponsen (852)-
Kleine lensjes bruinachtige fosfaathoudend (?) mergel
op 4,27 witachtig grof krijt met wit glauconiet -
tubulaties - Echiniden - Syncyclonema (854) (h)
- 859,85 = 5,13/4.80
ñ witachtig grofkorrelige krijt - plaatselijk met grijze
"marseringen" op 2.63 bleek grijsgroene mergelige
krijt, licht glauconiethoudend - dikke tubulaties (g) = 858
op 3.16 met talrijke lensvormige intercalaties van wit
krijt - Belemnieten, samengedrukte echiniden (858,50) -
van af 3.40 witachtig, korrelige krijt, zwak
glauconiethoudend - onregelmatige intercalaties van
grijze mergel (1, 859)
Rond 4.50 : harder - geelachtige Bryozo‰n - blauwgrijze
korstvormige lichamen (sponsen ?) talrijke oesters
Lopha (agrrestrea) lunata Niles - Lima (Plagiostoma) ap
op. oretacsa (Woods) (859) (det. Van De Poel)
- 864,60 - = 4.75/4.80
Witachtig, t. grofkorrelige krijt zandhoudend (?),
talrijke brede, steeds ñ verkiezelde tubulaties ;
verticale verkiezelingen over minstens 0,45 m. -
lensjes wit krijt (b) 860,50 vanaf 1,10 grijzer en
harder, met zachtere en + witachtige zones - Pecten
(Acquipecten) pulchellas Nilse (dat. Van De Poel)
(861,d)
Op 1.75 talrijke vesters O. vesicularis, Lopha
(agerestrea) lunata
Belemnieten, problematische groenachtige afdrukken (e,
861,50 - 862) op 3.00 hoofdzakelijk witachtig krijt met
grijze intercalaties (opvulling van tubulaties) - (h)
= 863.
Rond 4.00 iets grijzere zone, met groen-zwarte voegen -
verder witachtig, homogeen maar tamelijk hard, Lima
sp. (864)
864,90 - 869,24 = 4,64/4.00
afwisselend witachtige, zachte krijt en licht
grijsachtige, harder krijt.
Steeds talrijke tubulaties, soms zwak verkiezeld -
Plaatselijk groene voegen met wiervormige afdrukken
(a = 865) (f = 868) verschillende alleenstaande koralen
Belemnieten (867) afdrukken van sponsachtige lichamen
(868) -
Aan de basis hoofdzakelijk witachtig, vrij homogeen (869)
- 874,00 = 4.76/3.50
Witachtige, korrelige krijt, + zandhoudend - Talrijke
grove koralen (a) 869,50)872) - Van 0.26 tot 0.73,
grijsachtige zone met talrijke zwarte, gestolen voegen,
waarop gepyritiseerde afdrukken van sponsen (b,870)
steeds tubulaties - Belemnitella mucronata horizontale,
gebogen tubulaties (spirophyton ?) - Scaphopoden
stekels van echiniden - op 2.42 grijzer en harder met
groenzwarte voegen, waarin Inoceramus balticus (i)
= 873 als afdruk bewaard (de schelp zelf is volledig
verteerd)
- 878,51 = 4,51/4.23
ñ grijsachtig tamelijk harde krijt, groenzwarte voegen -
op 0,85 bleker en zachter, enkele glauconietnestjes -
Scaphopoden, verkiezelingen op 1.50 talrijke groenzwarte
voegen.
van 1.80 tot 2.40 opnieuw grijzer en dan resten
hoofdzakelijk witachtig krijt met kleine grijze
intercalaties (f, 876)
van 2,80 grijs of witachtig krijt, enkele verkiezelingen -
Kleine gepyritiseerde gastropoden (878) - Belemnieten (878) -
ammonietachtige (?) afdruk.
- 883,16 - 4.65/2,91
ñ grijze krijt met enkele zwartgroene voegen
op 0.50 ñ witachtig, tamelijk hard met lensvormige
grijze intercalaties - talrijke donkere voegen -
Talrijke Belemnieten (a = 879) onvolmaakte verkiezelingen
op 1.40, 1.80, 2.40
Op 1.20 hoekig bleek chocolade bruin, schelferachtige,
zachte knolletje (2cm groot) (fosfaat ?) (b) = 880)
op 1.50, 2,20 en 2,60 wiervormige afdrukken - wanneer
zeer talrijk geven ze dan de hoger vermelde groenzwarte
voegen, maar in dit geval zijn de vormen onduidelijk
geworden.
Die zwarte voegen zeer talrijk vanaf 2,00 - geven aan
het gesteente een "marmerachtig" voorkomen.
afdrukken van sponsachtige lichamen vanaf 2,50 iets
grijzer en harder Monsters : a (779) - b (880) - g (801
- h (882) - i (883)
- 888,02 = 4.86/1.70
Verharde, wit krijt, fijn groengespikkeld (glauconiet)
aan de top onregelmatige, onbepaalbare zwakke
verkiezelingen - diepe "stylolieten" kleine holten met
goed gevormde calcietkristalletjes - afdrukken van
kleine sponsen (a = 884) op 0?37 harde witachtige krijt,
fijn gespikkeld - bovenaan met talrijke afdrukken van
spicula's - Talrijke zeer onregelmatige, uitrafelende
intercalaties van grijze, met glauconiet gespikkelde mergel -
(afstand 5 - 10m) en tubulaties met groenachtig huidje.
Kleine witte sponsvormige lichamen - Belemnitella naar
de basis toe krijgt men ongeveer dezelfde gesteente
soort als boven de pseudo hardground monsters :
a (884) c (686) (887) h (888)
- 892,87 = 4.85/4.75
Witgrijsachtige tamelijk grof aanvoelende krijt, met
glauconiet gespikkeld - harder grijze intercalaties,
maar glauconiethoudend, soms met brede horizontale
tubulaties (2-3cm) - enkele groenzwarte voegen - Sponse,
Terebella lewisiensis, Belemnitella
Een fosfaatkeitje op 0.90 - meer glauconiethoudend
vanaf 0.80 (a =820) (d = 889) op ongeveer 1,25 : zeer
onregelmatig contact van witachtig krijt op harde
glauconietrijke zandige krijt, - talrijke brede
tubulaties - verschillende zware, platte schelpbrokken
(snocevanus ?) - (889,20), 889,30 (c)
op 1.40 zelfde glauconietrijke, verharde zandige krijt
(glauconiet dikwijls in nestjes) - met diepe tubulaties
- naar beneden toe worden het glauconiet minder talrijk
en regelmatiger verdeeld - verschillende verticaal
gerichte Belemnieten, Sponsen, stukken van grote
Inoceramus (f = 889,50) op 1.90 : grijsgroenachtige
harde zandhoudende krijtmergel met talrijke ñ horizontale
tubulaties, gevuld met grovere, glauconietrijke mergel -
ook busjes van zeer fijne korrelige, bleke mergelstukken
van grote Inoceramus (visresten (g = 890)
Enkele groen zwarte voegen op 2,50 - minder hard vanaf
2,60 - zeer fijn maar zwak en golvend gelaagd.- Bleke
of donkergroene tubulaties - visresten - een platgedrukte
en gepyritiseerde echinide (j = 891) - Pyrietvlekken op 4.20 -
Belemnieten (893)
892,87 - 897,67 = 4.80/4.54
grijze, harde, zandige mergelsteen - bovenaan op 10 cm
zachter met talrijke pyrietvlekken - Enkele
gepyritiseerde kleine gastropoden op 1.70 - pyriet-
draadjes en kleine witte vermiculaties (895) -
gepyritiseerde afdrukken van sponsen op 3.00 - Op 3.00
fijn gelaagd met enkele donkergrijze zones (1 … 2 en
dik) - zeer duidelijker "bioturbate" structuur op 3.70
donkerder, talrijke, meestal zeer fijne tubulaties
enkele gepyritiseerde schelpen (c = 897) monsters :
(a = 894) (b = 895) (c = 897)
- 901,22 = 3,55/3.61
Zelfde gesteente - onderaan Belemnieten, enkele zwarte
buisvormige en wiervormige afdrukken (a 898) (900)
- 905,82 = 460/4.88
Idem - Kleine pyrietvlekjes - grote calcietplaten
(Inoceramus) -
Kleine vermiculaties in hoopjes, als opvulling van
brede tubulaties (902 - 903 - 905,80)
- 910,54 = 4,72/4.52
Idem, steeds hard en doorgaans homogeen - witachtige,
vertakte afdrukken - De kernen breken dikwijls diagonaal -
Enkele grote calcietplaten - Inoceramus balticus op
910 m (907 - 909)
- 915,30 = 4.76/4.56
Idem terebella lewisiensis talrijk bij 912 m -
"Spirophyton" op 913 en 915 - Kleine vermiculaties
zoals op 905 m. - gepyritiseerde afdrukken van
sponsachtige lichamen (915)
915,30 - 917,01 = 1.71/1.68
Zelfde zandsteenachtige mergel - op 916 visschubbetjes
Pyrietdraadjes en Terebella lewisiensis (917) -
Spirophyton op 915 en 917 - gepyritiseerde afdrukken
van sponsen (?) op 915
- 921,66 = 4,65/4.58
Idem -920 - op 919 m enkele tamelijk regelmatige
laagjes witachtige met "Spirophyden" op 918,50
intergelaagde zwarte, grofkorrelige calcietconcretie -
op 921 gepyritiseerde afdrukken met straalvezelige
structuur.
- 926,31 = 4.65/3.19
Grijze zandsteenachtige mergel (925) verschillende
gepyritiseerde afdrukken
Enkele grote calcietplaten (Inoceramus) o.a. op 922
en 924. Op 921.80 visschubbetjes (poissons Teleost‚ens
volgens E. Casier) en kleine wiervormige vermiculaties
- op 924 gepyriteerde gastropoden.
- 931,08 = 4,77/4.73
Idem (927)
Rond 927 : calcietplaten, gepyritiseerde buisvormige
afdrukken - Belemnitella gepyritiseerde gastropoden -
vervormde echiniden - ostrea
van 927 tot 929 enkele kleine glauconietnestjes op 928,
iets zachter en meer krijtachtig (928- 928,50) grote
calcietplaat (Innoceramus) over gans de kerndoormeter
(D 200) op 928,70 op 930, opnieuw harder met verschillende
dunne, blekere tussenlaagjes met "Spirophyton" (930,50)
931,08 - 936,13 = 5,05/2.79
Tot 932,28 : grijze zandsteenachtige mergel, fijn
gelaagd zoals voorheen (931,50) talrijke groenzwarte
voegen - Spirophyton vanaf 932,00 komen er kleine
verspreide volkeitjes met groene patine, aan de
onderliggende hardground ontnomen.
Op 932,28 : zeer fijn korrelige witachtige kalksteen,
met blauwgrijze nevelachtige vlekken - bovenaan een zeer
harde en donkergrijze koretpyriet en fosfaathoudend, met
fijn maar onregelmatig verdeelde glauconiet - verschillende
meer dikke tubulaties en gevuld met een soort Cressie
bestaande uit het harde fosfaatachtige en pyriethoudend
materiaal van vermelde korst. - Enkele fijne diaklasen
met calciet (932,40)
De kalksteen zelf is meer broos, brokkeld af volgens
fijne gestolen "lima's" waarop soms kleine calciet en
pyriet kristalletjes (932,50)
vanaf 932,90 : geleidelijk naar onregelmatige overgang naar een
minder harder krijt (933,d)
geen duidelijke gelaagdheid maar talrijke, vlakke
wiervormige afdrukken (donker gekleurd met grof glauconiet
gespikkeld) - enkele kleine harde concreties met groen patine -
schelpbrokjes, stekels van echiniden - kleine geoden met
calciet kristal (c- = 935)
936,13 - 938,70 = 2.77/2.60
witachtige, fijnkorrelige ñ zachte maar broze krijt.
De kernstukken zijn sterk gekloven - in 't midden
volgens gans de lengte en onder op 45 grijze, ñ
pyriethoudende lensvormige intercalaties - fossielhoudende
zone op 936,50 (Scaphocoden, Rhynconella - Pecten, Magas
pumilus (?) (937-938) op 938,60 grillige barstjes met
groenzwarte pyriteuse (?) stog - Bryozo‰n (?) op 938,70
- 943,78 = 4.88/4.72
wit krijt, vrij homogeen - onregelmatige bleekgrijze
tubulaties - pyrietdraadjes zoals boven - Ditrupa,
Magas pumilus, Bryzo‰n zoals hoger (939) vesicularis
(940) op 940,20 fijne stylolietische voegen - op 942
homogene krijt - Belemnitella muronata (?) op 945
Vanaf 943,70 enkele verspreide grove glauconietkorrels
naast zones rijk aan foraminiferen (schijnen in tubulaties
verzameld te zijn) (943,78)
- 948,73 = 4,95/1.26
id., verschillende donkergroene, kleiachtige stylolietische
voegen - Monsters 944, 945, 946, 947, 948,73
- 949,84 = 1.11/1.07
wit krijt met iets grijzer of lichtgeelachtige zones
(fosfaathoudend) stylolieten - Blauwgrijze (gepyritiseerde)
afdrukken van sponsen (?) - Soms brecciachtige structuur -
Tubulaties (949 - 949,84)
- 952,77 = 2,93/1.47
Hard, wit krijt, - kleine draadvormige pyrieteuse afdrukken -
Perforaties Stylolietvoegen soms 3 mm dik - Blauwgrijze
sponsachtige afdrukken (950)
Belemnieten (951) - Inocaramus - Echiniden (opgevuld met
grof krijt)
952,77 = 954,07 = 1.30/0.90
Idem - verschillende verpletterde echinieden - grijze
wiervormige afdrukken (954) - Ostrea (953) - Sponsen
(953,50)
- 957,42 = 3.35/2.48
Harde, homogene, witkrijt - (954,07) - Belemnieten
(954,30) - Zones met stylolieten van 954,70 tot 955 en
na 956 m. - gepyritiseerde sponsachtige afdrukken -
venticulites striatus (955,70) - Afgeplatte tubulaties
met krassporen (957) - ????? (956)
- 962,48 = 5,06/2.11
Idem met enkele stylolieten bij 957,70 en van 961 tot
aan de basis.
Een kleiachtige voeg 2mm met horizontale tubulaties
op 961.50 aan de basis rond straalvezelige
pyrietconcreties met afdrukken van sponsen (962).
monsters : 958,50, 959, 960, 962.
- 965,48 = 4.00 /1;50
Idem, tamelijk homogeen - Belemnieten - gebroken
echinieden (963)
- 970,35 = 3.87/2.18
Idem met grijze harde vlekken - draadvormige
pyrietafdrukken tamelijk homogeen, afwisselend met
zones met kleiige stylolietische voegen op 966,50 -
967,20 - 967,40 968 = 969.
Neithea ??? (970) - Micraster coranguimin var. Schrodari
(dist.N.Meyer : typisch uit onderste deel van de craie
blanche v. Hallembaye) Brechisgoden, Bryozo‰n, (of colonie
van Serpulas ?) (970)
aan de basis (970) = enkele intercalaties van wit,
zandhoude krijt, daarna licht zandige bleekgrijsachtige
krijt met intercalaties, van wit krijt zoals hoger klei‹ge
stylolietische voegen.
- 973,93 = 3,58/2.77
Wit tot grijsachtig, tamelijk harde krijt, licht zandig
en glauconiethoudend (het glauconiet soms in nestjes) -
sponsen (970,40) op 0.40 met verschillende klei‹ge
voegen soms 2 mm dik op 0.60 zeer hard (971,40)
verschillende blauwgrijsachtige afdrukken zoals hoger -
Belemniet.
op 1.00 : id. met radiaalvezelige pyrietconcreties -
enkele klei‹ge voegen tamelijk homogeen (971,50 - 972 -
972,20) Bryozoen (Defran via disuformis) (962)
(Determ v. de Poel)
op 1.50 ñ donkergrijze, harde mergelsteen, zeer fijn
maar onregelmatig gelaagd (972.40) - zeer talrijke
sporen van verschillende tubulaties met lensvormige
secties en kleine vermiculaties dikwijls in hoopjes -
Terebella lewisiensis 8973,80) - bleek bruinachtige
lensjes (fosfaathoudend ?) soms als opvulling van
schelpjes - Belemnieten (973,10) - Isomicraster ?
glyphus schiltes (det. M. Meyer) (973,50) typisch in
de craie de Trivieres)
op 973,50 zeer kleine verkiezelingen - verschillende
korrelige zones rijk aan foramineren.
- 978 = 4.75/2.94
Idem afwisselend van bleekgrijze, harde zones met
donkergrijze zones rijk aan bleke tubulaties - Enkele
groenzwarte voegen aan de kop (974) - Talrijke
visschubben (974,20) - verschillende gepyritiseerde
afdrukken van gastropoden (976,20) (977,50) Grijze
sponsachtige afdrukken zoals in het wit krijt (976)-
ook ongeveer dezelfde lensvormige structuur als rond
850m - Echiniden 976,50 - 976,80) i. Neithea grypheata
(977,80)
Andere monsters op 975,30 - 975,80 - 976,60 - 977
Op 977,50 Pseudocorax affinis L. Hg forme laenis
levicha (det. E. Casier) (Exemplaar overgemaakt aan
het Natuurhist.Museum).
988,68 - 981,78 = 3.10/3.18
Donker groengrijsachtig, zeer harde mergelsteen met
bleekgrijze intercalaties onder vorm van smalle
lensjes en opvulling van tubulaties - (978) - Soms
wiervormige tubulaties (979) - Kleine visresten -
korrelige nestjes met foraminiferen - enkele bleekbruine
fosfaatconcreties. Inoceramus (979) - talrijke
belemnieten (978 - 979)
Inoceramus balticus ? (981,20) - Talrijke resten van
gepyritiseerde schelpen (981), Escidae gen., Pyon,
vesioularis)
Bij 978,30 (verbeterde diepte]) dunne wiervormige
afdrukken opnieuw goed ontwikkeld - grijze zandige
nestjes met pyrietkristallen vanaf 979,40 een reeks
fijne verticale scheurtjes - verder meer duidelijke
gelaagdheid (verschillende donkergrijze laagjes en
klei‹ge voegen) - De dunne tubulaties zijn nagenoeg
verdwenen.
- 984,33 = 3.05/4.85
Grijze, zeer harde mergel - bovenaan plaatselijk fijn
gelaagdheid met enkele ñ kleiige voegen - zones met
dunne tubulaties - sporadische bleekbruine fosfaatkorrels -
Talrijke gepyritiseerde schelpbrokken - gepyritiseerde
sponsachtige afdrukken zoals in het witkrijt (981,20)
Inocamarus balticus (981,50) - Brachidontes sp. (981,20)
Avicula fredu (981,50) Crassatella arcacea ? (983,50)-
983,70) Camptonetes virgatus Niles (?) (983,50) (983,70
Bolvormige pyrietconcreties op 982,80 en 984,70 -
Vanaf 983,70 zwak glauconiethoudend op 984 Inoceramus -
op 984,20 glauconiet in onegelmatige nestjes (opvulling
van tubulaties en van echinieden) - stukken beenderen -
een ronde fosfaatconcretie met groene deklaag
Duidelijke gelaagdheid met "burrow" structuur (horizont
tubulaties) op 984,60 lintvormige afdruk okkergoed gekleurd
- 988,08 = 3.25/3.23
Tot op 1.00, heterogene glauconiethoudende harde mergel
kleine tubulaties, klei‹ge voegen - de zandfractie
verminderd geleidelijk (985)
Op 986 donker groengrijsachtige harde mergel met wat
verspreide glauconietzwak gelaagd - steeds talrijke
fijne tubulaties maar met donkerder materiaal gevuld.
Enkele gepyritiseerde schelpen (gastropoden) -
Talrijke gepyritiseerde sponsen afdrukken (venviculitea
(986,50 - 987 - 987,90)
Belemnieten rond 986,50
Plaatselijk kleine korrelige nestjes met talrijke
foraminiferen op zeer kleine buisvormige holtjes).
- 990.63 = 2.55/2.50
Zelfde gesteente (988) - gepyritiseerde gastropoden
(989) visschubbetjes (989) gepyritiseerde sponsen
afdrukken (989)
Belemnieten (gon. quadratum ?) (989,50)
Bij 990 : donker groengrijs harde mergel - enkele
vermiculaties -
Korrelige resten met feraminiferen (989) (990 - 990,50)
gepyritiseerde afdrukken van schelpen.
De verdere kernen (tot 995,43) gingen verloren (veel
gebroken met rollebits gewerkt tot 1007.70
met Diamantkroon tot 1007.70 - geen kern opgehaald
Opnieuw geboord van 1007.70 tot 1999.10 (Houiller)
SAMENSTELLING VAN HET MAASTRICHTIAANS WATER (1952-1953)
Diepte en Droogrest Alcal. Ht Ca Mg C1 So4 S102 Fe
Datum H2So4N mg/1
10
CM3/1
708m 17/XII 3.268 30 24 71,4 14,7 1.562 322,8 0,45 0,25
708m 23/XII 8.188 85 40 80 47,7 4.301 331,2 1,08
708m 97/XII 8.440 79 45 71,8 64,2 4.467 328,8 5,6
711,27 3/I 8.403 4.441
713,34 7/I 8.317 4.389
713,34 10/I 8.472 4.427
716,95 12/I 8.248 4.342
722,90 19/I 8.543 4.517
743,06 26/I 8.882 87 51 91,4 68,4 4.687 311,5 1,80
Ontledingen door C. CAMERMAN
Hydrologische metingen
1. op 680m in het Heersiaan
a) Spoeling van het boorgat tussen 5 nov. tot 11 nov. 1925
op 11 nov. 1952 20u00 : waterpeil : 0,75 stangen op 239m
op 13 nov. 1952 14u30 : waterpeil : 3m67 stangen op 550m.
Intussen werd een globaal beluum van 20081 met de fles
bovengehaald.
(zie detail in verslag van de boormeester).
2. In het Maastrichtiaan.
Diepte Natuurlijk debiet Waterstand gepompt Temperatuur
met
compressor
12/12/52 707,33 550 l/u
16/ 707,98 1.560
23/12/52 711,16 1.560
12/1/1953 713.21 2.000
15/ 171,60 4.800
19/ 722,90 5.100
26/ 739,81
2/11/1953 772,21 6.000
3/ 777,14 5.850
5/ 779,49 6.200
6/ 781,66 6.200
7/2 781,66 33m 18.720
42 23.400
9/2 44,75 23.400 33
44,75 23.400 33 5
10/11 33,50 15.000
32,50 15.000 32
11/11 21,60 11.570 32
21,60 11.570 31
12/11 12,55 9.360 30
12,55 9.360 30
13/11 12,55 9.360 30
ANALYSES DES MARNES DU SONDAGE DE TURNHOUT
Profond. SiO2 + Al2O3 NATURE DU RESIDU CacO3 NON DOSES
+ Fe2O3
652 61,64% argile 12,73% 5,63%
683 34,32% argile 72,65% 3,03%
694,70 34,90% argile 61,15% 3,88%
740 1,53% argile 97,53% 0,94%
787 6,84% argile 91,84% 1,84%
801 41,93% sable vert et argile 55,30% 2,77%
813 30,26% sable vert et argile 67,37% 2,57%
817 35,90% sable vert et argile 61,27% 2,83%
833,20 43,82% sable vert et argile 53,05% 3,13
851 28,38% sable vert et argile 68,05% 2,67%
859 19,83% sable vert et argile 77,87% 2,30%
877 13,87% sable vert et argile 84,63% 2,16%
888,50 20,25% sable vert et argile 77,22% 2,53%
900 37,53% sable fin 59,04% 3,43%
910 38,41% argile 57,88% 3,63%
931,30 28,12% argile 68,73% 3,15%
987 2,04% argile 97,13% 0,83%
944 4,55% argile 94,07% 1,38%
956 4,15% argile 94,70% 1,17%
971 8,23% argile 90,14% 1,63%
973,50 14,72% argile 82,64% 2,64%
981,60 15,10% argile 82,13% 2,77%
990 37,18% argile 58,51% 4,25%
REMARQUES: Les matières non dosées sont composées
principalement par du carbonate de magnésie
dont la teneur est d'environ 0,50 à 1% et par
l'eau de constitution des matières argileuses.
C. CAMERMAN
